The European Crip School
Deze week hadden we kort overleg met collega’s uit Italie, Zweden, Engeland en Duitsland. Hiermee willen we de draad terug oppikken die we in 2010 met Wit.h on hold zetten: een artistieke Europese samenwerking. De reden van onze Europese sabat was de zakelijke complexiteit van Europa, onze focus op kleinschaligheid en het gevoel dat ons verhaal van artistieke inclusie een ‘bridge to far’ was.
Deze week bevestigde een betrokken Europese ambtenaar dat ons verhaal van inclusie van professionele kunstenaars met een beperking te innovatief was begin jaren 2000. Vlaanderen was er (een beetje) rijp voor maar misschien ook zijn tijd voor.
Een belangrijke stap voorwaarts in dit verhaal was de goedkeuring van het Verdrag van de Verenigde Naties inzake de rechten van personen met een handicap in 2006, waarbij de lidstaten van de Europese Unie zich verbinden aan het waarborgen van gelijke rechten en kansen voor mensen met een beperking. Dit heeft geleid tot tal van maatregelen om de inclusie van mensen met een beperking te bevorderen, waaronder de wetgeving gericht op toegankelijkheid, onderwijs, werkgelegenheid, gezondheidszorg en sociale participatie.
gelijke rechten en kansen voor mensen met een beperking
Toch zijn de uitdagingen nog groot.
Want het streven naar inclusie van mensen met een beperking in Europa blijkt een lange tocht. Het vereist voortdurende inzet, educatie, beleidsmaatregelen en een cultuurverandering om een samenleving te creëren waarin iedereen, ongeacht hun mogelijkheden, volledig kan deelnemen en bijdragen aan een diverse en inclusieve Europese samenleving.
We kregen deze week duidelijk de boodschap dat op dit moment in Europa het bevorderen van inclusie voor mensen met een beperking een van de prioriteiten is binnen het cultuurbeleid.
Het streven naar gelijke kansen en participatie in alle aspecten van het leven is een essentieel onderdeel geworden van veel beleidsmaatregelen en initiatieven in diverse landen binnen Europa. Dit omvat niet alleen fysieke toegankelijkheid, maar ook het wegnemen van sociale en culturele barrières die hen kunnen belemmeren om volledig deel te nemen aan het maatschappelijk leven.
Samen met Europese collega’s willen we het project ‘The Crip School’ dat we in 2022 naar aanleiding van onze twintigste verjaardag organiseerden in Kortrijk als voorbeeld van culturele inclusie uitwerken op internationaal niveau. Door het een school te noemen willen we de nadruk leggen op het voortdurend leren van elkaar. Het betreft een tentoonstelling met kunstwerken uit outsider art collecties maar dan op een heel creatieve levendige manier gepresenteerd. Een werkweek (residentie) waarin professionele kunstenaars met en zonder beperking in kleine collectieven samenwerken. En hier aan een happening gekoppeld voor het publiek.
En tot slot is er de publicatie van een Crip Manifest als instrument om de dialoog tussen betrokken en het brede publiek te dynamiseren.
We werken er hard aan om met dit Europees verhaal binnen Sottobosco een inclusieve impact te realiseren.
"vroeg of laat zijn we allemaal Crip"