De Horizon van het Wereldrijk

Het einde in zicht, start! Stop! Start! Het leven ademt, wij bewegen. De wonderlijke wereld waarin Honoré d’O zijn mensbeeld plaatst, heeft een steeds zichtbare maar onbereikbare horizon. Het ultieme doel bevindt zich zowel nu-hier, als altijd eindeloos ver weg.

Tegenover het maatschappelijk onvermogen van personen en culturen om in een evenwichtige balans de wereld te bewonen, poneert Honoré — zoals zijn collega Gerard Van Lankveld — een eigen parallelle biotoop, met belangrijke nadruk op het spiritueel avontuur. Van daaruit deelt hij zijn visie met de kijker, die uitgedaagd wordt te reizen en poëzie te ontdekken in de opzettelijke lichtheid en de schijnbare tijdelijkheid van zijn materie.

Een isomobolletje is de geest van een kleine molecule of een grote planeet. Een drone is het ruimtetuig dat zijn isomo-parels tijdens de vlucht spiritueel oplaadt om ze te transformeren in edelstenen. De Wereldkaart tovert landschappen die ons onmiddellijk een persoonlijke beleving bezorgen. Larynx toont de mythische samenhang van onderdelen zonder natuurlijk verband. Via die relationele weg beantwoordt de integratie van het werk van Gerard Van Lankveld met dat van Honoré d’O ook aan een grotere fabel, die zich via de God van de Gordijnen graag als zuurstof aan Windstoot overlevert.

de opzettelijke lichtheid en de schijnbare tijdelijkheid

Deze website maakt gebruik van cookies. Door op ‘accepteren’ te klikken, ga je akkoord met ons privacybeleid.